سلام

دار احساست را براه کن ...تار وپود شوق بر بند و ناز گره ها را بر کش ... نغمه ي عاشقي خواهد خواند وتار دل خواهد بافت ... اين آسمان تا سحر بيدار شيدايي .
سحر هايش بوي شيفتگي ميتراود و لبهايت نجواي شور انگيز التماس... چقدر بوي دوست داشتن هايش کوچه هاي شهر دلدادگي را معطر کرده از وزش نرم وسادگي ... آبي نفسهاي مستيت تا سحر باغ پرندهگان جان را ترمه دوز خواهد کرد به هنري که قدمتش ازليست و ماندگاريش ابدي..
و محرابي که چشمهايت را به تسبيح صبح خواهد دوخت و رنگين مي نمايد قاب عکس زيباي آفرينشت را ... نور ماه و سحر بيداري و سفره ي حاجات و يک غزل کلمات از دل برامده با خدا ... چه سفره اي خواهد چيد دل و نگاه و انديشه اي که پرواز عشق اوست و وصال نهايت آمالش..
در سحر هاي قدرت قدر دان دعاهاي ساده وبيرنگت خواهم بود و طالب خدايي شدنت تا اوج آسمان معنوي پرواز ....

ايليا[گل]