غذاها و رنگ‌ها

طبیعت پر از رنگ‌های متنوع و زیبا است؛ از رنگین‌کمان تا گل‌های رز، از هویج تا پوست آفتاب‌پرست.
آ‌ن‌قدر رنگ‌های متنوعی در طبیعت است که چشم‌ها و گاهی نیز اشتهای ما را به‌وجد می‌آورد!
جانواران و گیاهان از رنگ‌های پررنگ و خیره‌کننده برای جلب توجه استفاده می‌کنند. این جلب توجه می‌تواند:           

	- در جانوران برای جلب نظر جنس مخالف باشد
	- در گیاهان برای جلب حشرات و در نتیجه کمک به جابه‌جایی گرده‌ها.

اما دانشمندان دریافته‌اند که موادی که در گیاهان باعث ایجاد رنگ می‌شوند خاصیت‌های خوب دیگری نیز برای گیاهان دارند. این رنگ‌دانه‌ها از تخریب گیاه توسط عوامل شمیایی محافظت می‌کنند.

خوشبختانه
وقتی که ما این سبزیجات و میوه‌جات خوش رنگ را می‌خوریم، همین رنگ‌دانه‌ها
وارد بدن ما می‌شوند و بدن ما را نیز در برابر بسیاری از تخریب‌ها محافظت
می‌کنند.

رنگ‌دانه‌های موجود در گیاهان متعلق به دسته‌ای از مواد شیمیایی به‌نام آنتی‌اکسیدان‌ها هستند. آنتی‌اکسیدان‌ها ترکیباتی هستند که از اکسید شدن مواد دیگر توسط مواد اکسنده جلوگیری می‌کنند.
مواد اکسنده خطرناک طی واکنش‌های مختلفی ایجاد می‌شوند و می‌توانند به ماکروملکول‌های زیستی مانند: DNA خسارت‌های جبران‌ناپذیری را وارد کنند.

یکی از عوامل ایجاد مواد اکسنده، تابش فرابنفش خورشید است. این تابش به‌علت داشتن انرژی زیاد قادر است برخی از پیوند‌ها کووالان را بشکند و ایجاد رادیکال آزاد کند. سپس رادیکال‌های آزاد به‌عنوان ترکیبات اکسنده عمل می‌کنند و به ملکول‌های دیگر خسارت وارد می‌کنند؛ این‌جاست که آنتی‌اکسیدان‌ها به عنوان محافظی در برابر تابش فرابنفش خورشید وارد عمل می‌شوند.

آنتی‌اکسیدان‌های موجود در گیاهان چناچه وارد بدن انسان شوند همان نقش محافظتی خود را در بدن انسان نیز انجام می‌دهند. یعنی بدن را در برابر اکسیدان‌ها محافظت می‌کنند.