ویتامین های محلول در آب

تیامین, ریبوفلاوین, نیاسین, ویتامین B6 , پانتوتنیک اسید, بیوتین, اسید فولیک, ویتامین B12 و ویتامین C ویتامین های محلول در آب هستند. چون این ویتامین ها محلول در آب هستند بوسیله وقتی به مقدار زیادی مصرف می شوند به روش انتشار ساده و وقتی در مقادیر کم مصرف می شوند به وسیله حامل جذب می شوند. این ویتامین ها در فاز آبی سلول(مانند سیتوپلاسم و ماتریکس میتوکندری) توزیع شده و کوفاکتور یا کوسوبستراهای ضروری آنزیمها در مراحل مختلف متابولیسم هستند. بیشتر آنها در مقادیر قابل ملاحظه ای ذخیره نمی شوند.

مطالب از سرکار خانم دکتر نیکویه

تیامین

تیامین نقش های ضروری را در متابولیسم کربوهیدرات ها و عملکرد عصبی دارد. ویتامین بوسیله فسفوریلاسیون به تیامین تری فسفات (TTP) یا کوکربوکسیلاز به کوآنزیم در متابولیسم انرژی و سنتز پنتوزها, تبدیل می شود. نقش تیامین در عملکرد عصبی مشخص نیست اما احتمالا به عنوان کوآنزیم عمل نمی کند.

اعمال

فرم عملی تیامین TPP است که کوآنزیم چندین کمپلکس آنزیمی دهیدروژناز ضروری در متابولیسم پیروات و آلفا-کتواسیدهای دیگر است. تیامین برای دکربوکسیلاسیون اکسیداتیو آلفاکتواسیدها شامل تبدیل اکسیداتیو پیروات به استیل کوآ لازم است. همچنین برای تبدیل آلفاکتوگلوتارات و 2 کتوکربوکسیلات های مشتق از امینواسیدهای متیونین, ترئونین, لوسین, ایزولوسین و والین نیز لازم هستند. TPP به عنوان کوآنزیم برای ترانس کتولاز نیز عمل می کند این آنزیم در شانت هگزوز مونوفسفات نقش دارد.

منابع

تیامین در بسیاری از غذاها وجود دارد اما در بیشتر موارد مقدار آن کم است. غنی ترین منابع مخمرها و کبد هستند. هرچند دانه های غلات مهمترین منابع ویتامین را در رژیم انسان تشکیل می دهند. اگرچه دانه های کامل غنی از تیامین هستند اما بیشتر آن در طی آسیاب کردن از دست می روند. غذاهای گیاهی شامل تیامین عمدتا به صورت آزاد هستند در حالیکه تقریبا تمام تیامین در تولیدات حیوانی شامل TPP هستند.

تیامین بوسیله گرما, اکسیداسیون و اشعه یونیزه کننده تخریب می شود اما وقتی فریز می شود پایدار است. اتلاف های پختی ویتامین متغیر است بسته به زمان پخت, PH, درجه حرارت, میزان آب مورد استفاده و دور ریخته شده و کلرینه بودن آب است. تیامین می تواند بوسیله سولفیت ها که در فرایند اضافه می شوند و بوسیله آنزیمهای مخرب تیامین (تیامیناز) در ماهی خام, حلزون و برخی باکتریها و بوسیله چندین فاکتور پایدار به گرما در برخی گیاهان مانند سرخس و چای تخریب می شوند.

تیامین به دمای بالا حساس است. پختن نان منجر به از بین رفتن 20 تا 30% تیامین موجود در آن و پاستوریزه کردن شیر منجر به کاهش 20% محتوی تیامین آن می شود.

کمبود

کمبود تیامین با آنورکسی و کاهش وزن و علائم قلبی و نورولوژیک مشخص می شود. در انسان کمبود تیامین منجر به بری بری می شود که علائم آن شامل اغتشاش ذهنی, ضعف ماهیچه ای, ادم بخصوص در بری بری مرطوب, نوروپاتی پریفرال, تاکی کاردی و کاردیومگالی است. فرم nonedematous (یا خشک) معمولا با فقدان انرژی و عدم فعالیت همراه است در حالیکه فرم های مرطوب معمولا با مصرف زیاد کربوهیدرات با فعالیت فیزیکی شدید همراه است. در نوع مرطوب ادم در اثر اختلال دو بطن قلب با انسداد ریوی ایجاد می شود. بدون TPP پیروات نمی تواند به استیل کوآ تبدیل شود و فقدان انرژی ماهیچه های قلبی منجر به اختلال قلبی می شود. بری بری در نوزادانی که رژیم فرموله شده که با تیامین مکمل نشده است دریافت می کنند گزارش شده است. این نوع با اختلال قلبی و سیانوز همراه است. بری بری به درمان با تیامین پاسخ می دهد بخصوص اگر آسیب عصبی و درگیری قلبی زیاد نباشد.

کمبود تیامین تحت بالینی معمولا در افراد با الکلیسم که مصرف کم تیامین و اختلال در جذب آن دارند دیده می شود. به علاوه تیامین برای متابولیسم و سمیت زدایی الکل مورد نیاز است بنابراین این افراد به تیامین بیشتری نیاز دارند.

برخی افراد مسن بیشتر به علت رژیم نامناسب و مصرف طولانی از دیورتیک های در خطر کمبود تیامین قرار دارند. افراد معمولا نوعی از انسفالوپاتی به نام سندرم ورنیک کورساکوف دارند. بسیاری از این بیماران ترانس کتولاز غیرنرمال دارند که نیم تواند به طور مناسب با TPP باند شود. وضعیت تیامین بوسیله ارزیابی فعالیت ترانس کتولاز اریتروسیت ها, اندازه گیری سطح سرمی یا خونی تیامین یا ارزیابی میزان دفع تیامین ادراری بررسی شود.

مسمومیت

اطلاعات کمی در مورد مسمومیت تیامین وجود دارد. اگرچه دوزهای زیاد(مثلا 1000 برابر بیشتر از نیاز تغذیه ای) فرم های تجاری مانند تیامین هیدروکلراید مرکز تنفسی را متوقف کرده و باعث مرگ می شوند. دوزهای پرنترال تیامین در 100 برابر میزان توصیه شده تولید سردرد, تشنج, ضعف ماهیچه ای, آریتمی قلبی و واکنش های آلرژیک می کنند.

ریبوفلاوین

ریبوفلاوین برای متابولیسم کربوهیدرات ها, امینواسیدها و لیپیدها و ساپورت روندهای حفاظتی آنتی اکسیدانتی لازم هستند. این ویتامین به عنوان کوآنزیم های فلاوین آدنین دی نوکلئوتید (FAD) و فلاوین آدنین مونونوکلئوتید (FMN) این اعمال را انجام می دهند. به علت نقش های عملکردی آن در متابولیسم, کمبودهای ریبوفلاوین ابتدا در بافتهایی که ترن اور سریع سلولی دارند مانند پوست و مخاط مشخص می شوند.

بعضی از آنتی بیوتیک ها و فنوتیازین ها باعث افزایش دفع ریبوفلاوین می گردند.

اعمال

کوآنزیم های فلاوین FMN و FAD کوفاکتورهای اکسیداسیون و احیا هستند زیرا آنها می توانند جفت های هیدروژن را گرفته و تشکیل FMNH2 یا FADH2 را بدهند. آنها می توانند در یک یا دو واکنش اکسیداسیون احیا شرکت کنند. FMN و FAD به عنوان گروه های پروستاتیک چندین آنزیم فلاوپروتئین عمل می کنند که واکنش های اکسیداسیون و احیا را در سلولها کاتالیز کرده و به عنوان حامل های هیدروژن در سیستم انتقال الکترون هستند.

در یک مطالعه نیز پیشنهاد شد که مکمل های تغذیه ای حاوی ریبوفلاوین به بهبود کاتاراکت کمک می کند.

در صورت افزایش نیاز به انرژی نیاز به ریبوفلاوین افزایش نمی یابد.

منابع

ریبوفلاوین در غذاها به صورت میلی گرم اندازه گیری می شود که در غذاها در فرم باند با پروتئین ها به صورت FMN و FAD وجود دارند. سبزیجات برگ سبز که سریع رشد می کنند منابع غنی این ویتامین هستند. گوشتها و تولیدات لبنی از مهمترین منابع تامین کننده ریبوفلاوین در رژیم امریکایی هستند. بیشتر از نیمی از ویتامین در زمان آسیاب از دست می رود. ریبوفلاوین در گرما پایدار است اما در معرض قلیا و اشعه ماورابنفش تخریب می شوند. مقدار کمی ویتامین در طی پخت و فرایندهای غذایی تخریب می شود. پوشش های مومی از شیر در برابر اتلاف ریبوفلاوین در اثر نور آفتاب جلوگیری می کند.

کمبود

کمبود ریبوفلاوین بعد از چندین ماه مشخص می شود. علائم اولیه شامل فوتوفوبیا, ریزش اشک, سوزش و خارش چشم, کاهش حدت بینایی و زخم و سوزش لبها, دهان و زبان هستند. علائم پیشرفته تر شامل کیلوز(شکاف لبها), angular stomatitis( ترک پوست در گوشه های دهان), جوش های چرب پوست اطراف چین بینی, کیسه بیضه, زبان متورم بنفش, رشد زیاد مویرگ در قرنیه چشم و نوروپاتی پریفرال هستند. فوتوتراپی نوزادان با هیپربیلیروبینمی اغلب باعث کمبود ریبوفلاوین می شود. وضعیت ریبوفلاوین بوسیله ارزیابی فعالیت گلوتاتیون ردوکتاز اریتروسیت مشخص می شود. این آنزیم به FAD و تبدیل گلوتاتیون اکسید و احیا نیاز دارد.

سمیت

اثر سمی برای ریبوفلاوین شناسایی نشده است.

با تشکر فراوان از سرکار خانم دکتر نیکویه